به گزارش مجله خبری نگار،در این مقاله به بررسی تفاوت تنگی نفس قلبی و ریوی میپردازیم. بعد از مطالعه این مقاله میدانیم که علائم تنگی نفس قلبی چه تفاوتی با علائم تنگی نفس ریوی دارد.
تنگی نفس قلبی معمولا ناشی از اختلالات قلبی مانند نارسایی قلبی، بیماری عروق کرونر یا آریتمیهاست. این شرایط منجر به کاهش توانایی قلب در پمپاژ خون و تامین نیازهای اکسیژنی بدن میشوند. در مقابل، تنگی نفس ریوی معمولا ناشی از مشکلاتی مانند آسم، بیماری مزمن ریوی، یا ذاتالریه است که مستقیما بر عملکرد ریهها و تبادل گازها تأثیر میگذارد.
برای تشخیص دقیق علت تنگی نفس به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است باتوجهبه علائم بالینی بیمار برای تجویز داروهایی مثل قرص تپش قلب اقدام کند. مصرف این قرصها برای درمان تنگی نفس و فقط در برخی بیماران اثربخش است.
تنگی نفس قلبی معمولا با علائمی مانند درد قفسه سینه، تورم در پاها و خستگی همراه است. این علائم به علت احتباس مایع در بدن و نارسایی قلبی به وجود میآیند. در مقابل، تنگی نفس ریوی ممکن است با سرفه، خلط، یا صدای وز وز در حین تنفس همراه باشد که نشاندهنده مشکلات در مجاری تنفسی و التهاب ریههاست. برای رفع این علائم به پزشک مراجعه کنید.
پزشک ممکن است باتوجهبه شرایط بیمار برای تجویز قرص برای ریه و تنگی نفس اقدام کند. توجه داشته باشید که مصرف این قرصها بدون تجویز پزشک ممکن است عوارض جبرانناپذیری را به همراه داشته باشد؛ بنابراین بدون تجویز پزشک، قرصی مصرف نکنید.
تنگی نفس قلبی معمولا به صورت تدریجی و با فعالیتهای روزمره بروز میکند و ممکن است در حالت استراحت نیز احساس شود. به عبارت دیگر، این نوع تنگی نفس بیشتر به تدریج پیشرفت میکند. از سوی دیگر، تنگی نفس ریوی ممکن است به صورت ناگهانی و در نتیجه حمله آسم یا عفونتهای حاد بروز کند.
درمان تنگی نفس قلبی معمولا شامل داروهای قلبی، مردها و تغییر در سبک زندگی است که به بهبود عملکرد قلب کمک میکند. در مقابل، درمان تنگی نفس ریوی ممکن است شامل داروهای برونکودیلاتور، کورتیکواستروئیدها و داروهای ضدعفونیکننده باشد که مستقیما بر ریهها و مجاری تنفسی تأثیر میگذارند.
مصرف داروهای معرفی شده باید تحت نظر پزشک باشد؛ بنابراین به هیچ وجه داروهای کنترلکننده وضعیت تنفسی و قلبی را خودسرانه مصرف نکنید. در صورت مشاهده هر یک از علائم تنگی نفس به پزشک مراجعه کرده و پزشک باتوجهبه علائم بیمار برای تجویز دارو اقدام میکند.
افراد مبتلا به تنگی نفس قلبی ممکن است با مشکلاتی در فعالیتهای روزمره مانند پیادهروی یا انجام کارهای خانگی مواجه شوند، بهطوری که فعالیتهای خفیف نیز میتواند تنفس آنها را دشوار کند. درحالیکه تنگی نفس ریوی ممکن است بسته به شدت شرایط و درمانهایی که دریافت میکنند، متفاوت باشد؛ برخی افراد ممکن است در شرایطی خاص مانند فعالیت شدید دچار تنگی نفس شوند.
تشخیص تنگی نفس قلبی معمولا با انجام آزمایشهایی مانند اکوکاردیوگرام و نوار قلب برای بررسی عملکرد قلب انجام میشود. از طرف دیگر، برای تشخیص تنگی نفس ریوی، ممکن است از تستهای عملکرد ریه، سیتیاسکن قفسه سینه و آزمایشهای خلط استفاده شود که نشاندهنده مشکلات ریوی است.
تنگی نفس بهعنوان یک علامت بالینی مهم، ممکن است نشاندهنده اختلالات جدی در سیستمهای قلبی یا ریوی باشد. شناخت دقیق تفاوتها و علائم مرتبط با تنگی نفس قلبی و ریوی به پزشکان و بیماران کمک میکند تا تشخیص درستی داشته باشند و درمانهای مناسبی را انتخاب کنند.
تنگی نفس قلبی بیشتر به مشکلات پمپاژ قلب مرتبط بوده، تنگی نفس ریوی عمدتا ناشی از اختلالات تنفسی است. توجه به این تفاوتها و پیگیریهای لازم میتواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران و پیشگیری از عوارض جدیتر کمک کند. لذا، در صورت بروز هرگونه علائم تنگی نفس، مراجعه به پزشک و ارزیابی دقیق اهمیت دارد. همچنین از مصرف خودسرانه داروها برای بهبود وضعیت عمومی بیمار باید به شدت اجتناب شود.